به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام علی محمد حسین زاده به عنوان ارائه دهنده نظریه«اصطلاح نامه اخلاق اسلامی» خاطر نشان ساخت:  این اصطلاح نامه را می توان به عنوان ضروریات و امری مهم در عرصه های ارتباطات ملی و بین المللی دانست، چرا که در بر دارنده فرهنگ اسلامی و مدیریت اسلامی در تمام سطوح می باشد.

وی در ادامه افزود:  اصطلاح شناسی از اساسی ترین ابزار برای کنترل واژه ها در حوزه اطلاع رسانی و کتابداری راست که امروزه در زندگی ما تاثیر بسزایی دارد.

نظریه دهنده این نشست افزود: اصطلاح شناسی ابزاری مهم در نمایه سازی می باشد که از جمله کار آمدترین اسلوب ها برای نظم بخشی به متون و .... می باشد و موجب بهره گیری زبان ها و دانش ها از یک انتظام در بیشتر حوزه های جامعه خواهد شد، لذا این امر مهم، نیازمند نقشه راه  و مبنای روشن در حوزه اخلاق را می طلبد که یکی از دشوارترین امور در این زمینه می باشد.

وی در ادامه افزود: در تدوین ساختار این بحث، باید ابتدا به بایستگی های نقشه راه که روش پردازنده جدیدی دارد دقت کرد. همچون توجه به ایده ها و نقطه نظرات متفاوتی که در بحث اخلاق وجود دارد. که اخلاق را یک روشی که بر اثر منشا صفات اخلاقی و رفتاری روبرو می شود معتی می کنند، یا اخلاق را بر اساس میدان های رفتاری تقسیم می کنند.

وی در پایان خاطر نشان ساخت: اصطلاح نامه اخلاق اسلامی نیازمند به روز شدن در برهه چند ساله می باشد، چرا که در این صورت از فقر اطلاعاتی در این زمینه روبرو خواهیم شد و همواره باید اخلاق را به عنوان دانشی که گره و چالش های اخلاق فردی و اجتماعی را حل و فصل می کند ببینیم.

در ادامه این نشست دکتر محسن جوادی، به نقد این نظریه پرداخت و خاطر نشان ساخت: کار بر روی اصطلاح نامه اخلاق اسلامی، امری است قابل تقدیر که دارای تراز بالایی در سطح بین المللی می باشد؛ لذا می توان در بسیاری از موارد با دید منبع به آن نگاه کرد؛ اما باید به یک سری مسائل در این بحث علمی توجه داشت تا کاستی های آن برطرف شود و این امر باید مورد نقد و بررسی در جلسات متعدد قرار گیرد. تا بتوان به غنای آن افزود.

وی در ادامه با نقد قرار دادن این بحث علمی اظهار داشت:  در این اصطلاح نامه برداشت و خوب و متناسبی از اخلاق اسلامی نشده است؛ چرا که به اخلاق فلسفی توجه کافی نشده  و  همچنین از منابع همچون اصول و فقه به خوبی استفاده نشده است، چرا که این منابع هم برای بیان اخلاق اسلامی برای خود نکته نظراتی را دارند.

دکتر جوادی در ادامه افزود: ما در این اصطلاح نامه شاهد پیوستگی معنایی می باشم، بصورتی که تکرار غیر لازم در مواردی که ارتباط در آن امری بدیهی بوده و یا در مقام مرجح یا غیر مرجح بودن نباید بر اساس لغت فارسی و عربی باشد، بلکه باید بر اساس میراث اخلاق اسلامی باشد چه بسا ممکن است در مقام ترجمه عبارت معادلی روشن و دقیق در بیان آن امر یافت نشود.

وی در پایان عدم وحدت رویه، کمی و کیفی مشاوران اخلاقی در حوزه های مختلف اخلاق اسلامی، دسته بندی مناسب و رجوع به متون و منابع قابل مستدل و قوی که دراصل مورد قبول میراث اسلامی باشد را از دیگر اشکالات این اصطلاح نامه برشمرد.

لازم به ذکر است اصطلاح نامه اخلاق اسلامی عبارت است از مجموعه اصطلاحات استاندارد شده در حوزه علم اخلاق اسلامی که فهرستی منظم از واژه های کلیدی و کاربردی آن حوزه همراه با روابط معنایی بین آن ها ارائه می دهد، لذا اصطلاحات این حوزه دارای 3 رده اصلی فضایل اخلاقی، رذایل اخلاقی و آداب و حقوق می باشد.

وهمچنین تدوین اصطلاح نامه اخلاق اسلامی در سال 1376 با هم کاری اساتید مشاور آغاز گردید و تحقیق آن در سال 1382 به پایان رسید. این مجموعه حاوی 4728 اصطلاح است که با مراجعه به 175 منبع اخلاقی در سه بخش الفبایی تظام یافته و ترسیمی تنظیم گردیده است. این اثر پژوهشی ششمین اثری است که مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی دفتر تبلیغات اسلامی  بعد از اصطلاح نامه فلسفه اسلامی، اصطلاح نامه قرآنی، اصطلاح نامه اصول فقه، اصطلاح نامه منطق و کلام اسلامی منتشر کرده است.